در حالی که ۱۰۰ روز اول فعالیت دولت روحانی طی شده، کارشکنی‌های برخی نمایندگان مودب و پرهیاهوی مجلس در فعالیت وزارت علوم دولت جدید، باعث شده تا روند اصلاح این وزارتخانه و به ویژه کنار گذاشتن نیروهای تندرو و کم سواد از راس دانشگاه‌ها کند شود و برخی معتقدند این میزان هجمه سیاسی و رسانه‌ای علیه دکتر فرجی دانا با همین هدف دنبال می‌شود.
به گزارش آینده ، تا کنون تنها بخش کمی از اسناد میزان پاکدستی و روایت اوج ادب و متانت برخی از این نمایندگان در قالب نحوه تحصیل دکترای فرزند یکی از آنان در رسانه‌ها منتشر شده است، اما این دوستان چنان محجوب و ماخوذ به حیا هستند که همچنان به فضاسازی علیه وزیر علوم مشغولند.
این در حالی است که فرجی دانا از چهره‌های معتدلی است که به همین دلیل نمایندگان طیف مشارکت در مجلس ششم که به دنبال چهره‌ای رادیکال‌تر بودند، به وی رای ندادند.
نمایندگان تندرو ابتدا به بهانه‌های واهی مانع رای میلی منفرد شدند و سپس فشار‌ها باعث شد توفیقی نیز کنار گذاشته شود و فرجی دانا با بیش از دو ماه تاخیر بر کرسی وزارت علوم تکیه زد، اما ۱۰ روز هم از معارفه او نگذشت که تهدید به سوال و استیضاح آغاز شد.
البته کمی مرور زمان نشان داد کلیت مجلس عاقل‌تر از آن است که در ماه اول کار یک وزیر، پیگیر استیضاح او شود. با این حال نکته آن است که چند نماینده تندرو و عمدتا طیف پایداری مجلس، به همراه چند رسانه مرتزق از بیت المال و وابسته به نهادهای خاص، در حال بزرگنمایی نقدهای یک گرایش سیاسی به مسوولان این وزارتخانه‌اند.
فرجی دانا نیز با وجود آنکه دست به تغییر برخی معاونین زد، اما در زمینه جابجایی روسای ضعیف دانشگاه‌ها نیز باید به این روند ادامه دهد، به ویژه که در بیش از سه ماه گذشته و مدیریت توفیقی و فرجی دانا، در مجموع تعداد روسای تغییر یافته از حد انگشتان یک دست فرا‌تر نرفته است و نمایندگان تندرو با وجود عقب نشینی تاکتیکی، در تحقق این هدف که فرجی دانا را منفعل کنند تا تغییر روسای دانشگاه‌ها به تاخیر افتاده یا منتفی شود، تا کنون موفق بوده‌اند.
این در حالی است که بسیاری از روسای دانشگاه‌ها از جریان افراطی و پایداری در دانشگاه‌ها باقی مانده‌اند و در دولت تدبیر و امید در حال پادشاهی و فشار بر جریان‌های مستقل و اصلاح طلب و همچنین تداوم اقدامات غیرقانونی و پارتی بازی هستند و برای این امر، مثال‌های متعددی در تهران و شهرهای مختلف دیده می‌شود.
به نظر می‌رسد در صورتی که این گونه سستی ادامه یابد، نارضایتی در میان قشر دانشجو که رای آن‌ها یکی از نقاط قوت و عوامل موثر در پیروزی روحانی بود، حاکم شود و مسوولان وزارت علوم باید این زنگ خطر را جدی بگیرند.
البته طبعا در این انتصاب‌ها باید از چهره‌های علمی و معتدل که خوشبختانه تعدادشان در دانشگاه‌ها بسیار است، استفاده شود که در این صورت هم روند علمی دانشگاه‌ها اصلاح می‌شود و هم زمینه سیاسی کاری در دانشگاه‌ها ایجاد نمی‌شود و نشاط علمی و فکری هم به فضای دانشگاه‌ها بر می‌گردد.
در این میان به نظر می‌رسد گروه‌های دانشجویی و مجموعه‌های اساتید نیز در بیان مطالبه تغییر روسا و معرفی چهره‌های مقبول و کارآمد نقش مهمی دارند و مطالبه آنان، قدرت مانور مسوولان وزارت علوم را افزایش می‌دهد.