دادکان: اگر رئیس فدراسیون بودم یک سال لیگ را تعطیل می‌کردم/ بازی

پیوند میان برادران (دینى ) آنگاه که پیش هم هستند دیدار همدیگر است ، و در مسافرت نامه نوشتن بیکدیگر. 

حـضـرت صادق (ع )

ایسنا:رییس سابق فدراسیون فوتبال می گوید برکناری کارلوس کروش راه علاج نیست و کسانی که این روزها درباره تغییرات در تیم ملی صحبت می کنند، تنها سنگ خود را به سینه می زنند.

محمد دادکان درباره وضعیت تیم ملی پس از باخت به لبنان و حاشیه هایی این که این شکست برای فوتبال ایران به وجود آورد، گفت: فوتبال ما دچار یک موج و تلاطمی شده است. معتقدم در شرایطی که به وجود آمده باید از کروش حمایت کرد. این باید سرلوحه کار ما تا آخرین وضعیت باشد، چرا که آلترناتیوی برای جایگزینی کروش نداریم.

وی با انتقاد از کسانی که این روزها با اظهار نظرهایشان به دنبال تغییر در کادر فنی هستند، .

گفت: مربیان و مدیرانی که از داخل اظهار نظر می کنند، تنها سنگ خود را به سینه می زنند و حرف هایشان از سر دلسوزی نیست. دوست دارم یک نفر از آنها بپرسد که آقای مدیر و آقای مربی شما برای فوتبال چه کرده اید؟

دادکان افزود: چون خواست مقامات دولتی حضور یک مربی بزرگ بوده و فدراسیون فوتبال با توجه به این خواست کروش را به ایران آورده، نشان می دهد که در حال حاضر هم تصمیم گیر فدراسیون فوتبال نیست. به اعتقادم نباید با برداشتن کروش یا حتی بحث درباره این موضوع وضعیت را برای فوتبال ایران بدتر از شرایط فعلی کرد. به عنوان یک در خواست از کروش می خواهم به خاطر حفظ هویت فوتبال ملی و خودش در کادر تیم ملی از مربیان جوانی همچون فرکی، ابراهیم زاده و ویسی استفاده کند. بودن در کنار کروش می تواند این مربیان جوان ما را آب دیده تر کند و کروش می تواند نظرات آنها را بگیرد، ولو این که باز هم نظرات خود را اجرا کند.

استاد دانشگاه تربیت بدنی شهید بهشتی با اشاره به تجربیات ناموفقی که پس از برکناری مربیان ایجاد شد گفت: فوتبال ملی هیچ گاه از تغییراتی که ایجاد شد، سودی نبرد. برداشتن قلعه نویی و آمدن دایی یا برداشتن دایی و آمدن قطبی از این دست تجربه ها بود، هر چند که به اعتقاد من دادن نیمکت تیم ملی به این سه مربی به دلیل جوانی شان زود بود.

دادکان در پاسخ به این سوال که فکر می کنید دلیل مشکل اصلی فوتبال ایران چیست؟ و چه شده که مردم دیگر امیدی به تیم ملی کشورشان ندارند؟ گفت: این یک سوال کلیدی برای فوتبال ایران است. در فوتبالی که یک مدیر نه برای بقای فوتبال، بلکه برای بقای مدیریت خود کار سیاسی می کند تا به شورای شهرها و نمایندگی ها برسد، خروجی اش چیزی می شود که اکنون می بینیم. این مدیران تنها برای این که اهداف سیاسی خود را پیش ببرند، چنین پول های فراوانی را به شکم فوتبال می ریزند. مقام های دولتی و رییس سازمان تربیت بدنی که جلوی پیشرفت فوتبال را گرفت، یکی از دیگر از مقصران وضعیتی است که به وجود آمده است. در زمان حضور ما در فدراسیون فوتبال علی آبادی می گفت که دادکان با خارجی ها است و می پرسید چرا او نمی خواهد از فوتبال برود، اما من می  خواهم بپرسم که چرا شما برای ماندن در کمیته ملی المپیک این همه تلاش می کنی. اگر کشتی و وزنه برداری را از این ورزش بگیرند، چیزی باقی نمی ماند. آن هم در شرایطی که دنیا به دلیل صدمه پذیری این دو رشته بر روی آن سرمایه گذاری نمی کند و کشورهای مطرح دنیا به رشته های شادی آوری مانند دوومیدانی، تنیس، فوتبال، شنا و .... می پردازد. هر وقت ما توانستیم در این رشته ها رشد کنیم، می توانیم بگویم که ورزشمان پیشرفت داشته است.

وی در پاسخ به این سوال که برخی از منتقدان اعتقاد دارند که تیم ملی بیش از حد مسن است، شما چه نظری دارید؟ گفت: فکر نمی کنم در حال حاضر با حضور چند بازیکن با تجربه تیم ملی فرسوده باشد. تیم ما بازیکنان جوانی همچون حاج صفی، ماهینی، رحمتی و .... دارد و در کنار این بازیکنان با تجربه هایی هم در تیم ملی وجود دارند. فکر نمی کنم که مشکل تیم ملی این باشد. مشکلی که تیم ملی دارد، ناهماهنگی است و برنامه ای در زمین ارائه نمی شود و نمی دانیم با حریفانی چون کره، قطر و لبنان چگونه بازی کنیم.

دادکان افزود: از همه مهم تر بازیکنان تیم ملی ارضاء و اشباع شده اند و مدیرانی که پول های کلانی را به شکم این فوتبال ریخته اند مسبب آن هستند. شنیده ام در تمرین یکی از تیم های مطرح، یکی از بازیکنان در اعتراض به تماشاگران گفته من را پنج ماه تحمل کنید و آن وقت از تیمتان می روم. این نشان می دهد که آن مدیر چقدر بی کفایت بوده است که بازیکنانی را جذب کرده که به دنبال پایان قراردادشان هستند. من بر روی حرف خود هستم و می گویم بهترین فوتبالیست ایران قیمتش 100 میلیون تومان است و اگر من رییس فدراسیون فوتبال بودم، یک سال این لیگ را تعطیل می کردم. فوتبالی که این همه هزینه در آن می شود و زیبا نیست و تماشاگری را جذب نمی کند، دلیلی برای بودنش وجود ندارد.

وی درباره ناراحتی بازیکنان از رسانه ها به دلیل حمایت از قهرمانان المپیک و پارالمپیک و انتقاد از فوتبال گفت: من هم اعتقاد دارم که هزینه ای که در فوتبال می شود بی جا است و در نقطه مقابل باید قهرمانان المپیک و پارالمپیک را حمایت کرد. به اعتقاد من تمامی این مسایل از جایی نشات می گیرد که یک مدیر برای بقای خود و حزب و دسته سیاسی اش پول های کلانی را به فوتبال می آورد و این گونه بازیکن دیگر با گرفتن این پول ها انگیزه ای برای کار ندارد