رسول خدا (ص ) فرمود: بنگرید: که با چه کسى هـم صـحـبـت هـسـتـیـد؟ زیـرا هیچکس نیست که مرگش فرا رسد جز آنکه یارانش در پیش خدا بـرابرش مجسم شوند، اگر از نیکان باشد نیکانند (و بدانها شاد شود) و اگر از بدان بـاشـد بد هستند (و بداند که بسرنوشت آنان دچار شود) و هیچکس نیست که بمیرد و هنگام مرگش برابر او مجسم نشود.
«محمد حسنی سیدمبارک»، دیکتاتور 84 ساله مصر اینک آخرین و البته ذلیل ترین لحظات عمر خودش را روی تختی در بیمارستان نظامی المعادی مصر طی می کند، ثانیه های کشداری از عذاب و ذلت که انگار دارد ذره ذره لذت قدرت و ریاست 30 ساله و آخرین رمق باقی مانده از جان را از دماغ فرعون مصر بیرون می کشد.
اما عجیب و جالب ـ بخصوص برای ما ایرانی ها ـ این است که مبارک آخرین لحظات زندگی اش را در همان بیمارستانی به سر می برد که محمدرضا پهلوی در سال 1359 به میزبانی سلف مبارک ـ انورسادات ـ در آن بستری بود.
حالا این دومین شباهت انقلاب مصر با انقلاب ایران است، بعد از آن شباهت بزرگ و عجیب، پیروزی انقلاب مصر در 22 بهمن، عجیب تر آن که اگر مبارک چند روز دیگر در بیمارستان نظامی المعادی دوام بیاورد و آنگاه بمیرد، درست در همان زمانی از دنیا خواهد رفت که محمدرضا پهلوی در غربت و ذلت ـ در چهارم مرداد 1359 ـ چشم هایش را برای همیشه بر جهان بست.
شاید تنها شانس مبارک این باشد که می داند و مطمئن است بعد از مرگ، لااقل نظامیان مصر اجازه نمی دهند مثل قذافی، مردم با جنازه اش عکس یادگاری و فیلم موبایلی بگیرند. بیمارستان المعادی مصر حالا دومین شباهت انقلاب مصر و انقلاب ایران شده است؛ بیمارستانی که اکنون دیدن دارد و بیشتر به موزه شبیه می ماند تا بیمارستان!
خدا عذاب های مختلفی دارد برای آدم های مختلف، عذاب های خدا اینهاست: «الیم، عظیم، شدید و مهین»، دردآور و زیاد و شدید و... از این میان، یکی کمتر شنیده شده است: عذاب مهین؛ گاهی عذاب مخصوص و البته بسیار موثر خدا فقط همین است: وهن!... عذاب مهین! و این عذاب پایان تقدیر نامبارک محمد حسنی سید مبارک است.
منبع: روزنامه جام جم
مطالب مرتبط عجایب و سیاسی
باسلام
وب لاگ جالبی دارید
اگرمایلیدمرابانام سارایوسفی لینک کنیدوبه من اطلاع دهید
باتشکر