مجتمع ثبت شرکت سورنا یزد

sorenasabt.ir

مجتمع ثبت شرکت سورنا یزد

sorenasabt.ir

بیوگرافی احمدی نژاد

محمود احمدی‌نژاد

(۶ آبان ۱۳۳۵ در آرادان) ششمین رئیس جمهوری اسلامی ایران و رئیس‌جمهور کنونی این کشور است. وی هم‌چنین نخستین استاندار اردبیل بوده‌است. وی در موقعیت شهردار تهران در انتخابات نهم ریاست جمهوری ایران شرکت کرد و در ۳ تیر ۱۳۸۴ در دور دوم از این دوره با کسب ۱۷ میلیون رای در انتخابات ریاست جمهوری، پیروز شد. وی ششمین رئیس جمهور ایران بعد از انقلاب ۱۳۵۷ می‌باشد. دورهٔ اول ریاست جمهوری او همزمان با پایان کار دولت نهم در ۱۲ مرداد ۱۳۸۸ پایان یافت. احمدی‌نژاد در انتخابات دوره دهم ریاست جمهوری با ۲۴ میلیون و ۵۹۷ هزار رأی پیروز اعلام شد.ولی گروه هایی از مردم که معتقد به تقلب در این انتخابات بودند ‏اعتراضات گسترده‌ای در چندین شهر ایران برگزار کردند.^[۶]

احمدی نژاد با افسانه خواندن هولوکاست،^[۷]^[۸]^[۹] و طرح سوالاتی درباره ماهیت آن خواستار تحقیق مجدد درباره این موضوع شد.

کودکی و خانواده

محمود احمدی‌نژاد در ۶ آبان سال ۱۳۳۵ در بخش آرادان از توابع گرمسار در استان سمنان به دنیا آمد. به گفته وی پدرش آهنگر بود و هفت فرزند داشت. محمود، که چهارمین فرزند خانواده است، به همراه خانواده در سن یک سالگی از آن شهرستان به تهران آمده و ساکن تهران شدند.^[۱۰] به نوشته منابعی نظیر روزنامه‌های گاردین، اخبار الخلیج و العربیه محمود احمدی‌نژاد، نام خانوادگی خود را از «سبورجیان» به احمدی‌نژاد تغییر داده‌است.^[۱۱]^[۱۲]^[۱۳]^[۱۴]^[۱۵]^[۱۶]

برخی بر این باورند که سبورچیان یک نام خانوادگی رایج یهودی در ایران است که به معنی شال یهودیان است^[۱۷] اما برخی دیگر بر این باورند که احمدی نژاد اصالت یهودی ندارد.^[۱۸]

پروین احمدی‌نژاد، خواهر بزرگتر او عضو شورای اسلامی شهر تهران است. برادر بزرگتر او داوود احمدی‌نژاد در دولت نهم بازرس ویژه ریاست جمهوری بود.^[۱۹]

تحصیلات

وی دوران تحصیل خود را تا مقطع پایانی متوسطه در مدرسه‌های تهران از جمله مدرسه سعدی و مدرسه دانشمند پشت سرگذاشت و با کسب رتبه ۱۳۲ از کنکور سراسری در سال ۱۳۵۴ در رشته مهندسی راه و ساختمان دانشگاه علم و صنعت ایران دوره تحصیلات عالی را شروع کرد.^[۱۰] در سال ۱۳۶۵، پس از فارغ‌التحصیل شدن در مقطع لیسانس در همان سال (پس از ۱۱ سال)، در مقطع کارشناسی ارشد همان دانشگاه پذیرفته شد و در سال ۱۳۶۸ نیز به عضویت در هیأت علمی دانشکده عمران دانشگاه علم و صنعت ایران درآمد. در سال ۱۳۷۶ و هم‌زمان با داشتن سمت استانداری اردبیل و مشاور فرهنگی وزیر فرهنگ و آموزش عالی، موفق به دریافت مدرک تحصیلی دکترا در رشته مهندسی و برنامه‌ریزی حمل و نقل ترافیک شد.^[۲۰]

وی طی تدریس در این دانشگاه، پژوهش‌های علمی، راهنمایی چند پایان‌نامه کارشناسی ارشد در زمینه‌های مختلف مهندسی حمل و نقل را، بر عهده داشته‌است.^[۱۰]

احمدی‌نژاد در دوران دانشجویی عضو انجمن اسلامی و تیم فوتبال دانشگاه علم و صنعت ایران بود. او از هدایت‎کنندگان اصلی طیف‎ فکری طرفداران خط امام در انجمن اسلامی بود، و به فعالیت‎های سیاسی می‎پرداخت. مجتبی ثمره هاشمی، صادق محصولی، مسعود زریبافان و علیرضا علی‌احمدی از دوستان دوران دانشجویی احمدی‌نژاد بودند

شایعه شرکت در تصرف سفارت آمریکا و ترور قاسملو

نوشتار اصلی: ادعای شرکت محمود احمدی‌نژاد در تصرف سفارت آمریکا

پس از انتخاب احمدی‌نژاد به ریاست جمهوری چند نفر از کارمندان سفارت آمریکا که در جریان تصرف سفارت آمریکا به گروگان گرفته شده بودند، احمدی‌نژاد را یکی از گروگان‌گیرها معرفی کردند.^[۲۲] علاوه بر این برخی گروه‌های بسیجی در ایران نیز وی را از شرکت کنندگان در این واقعه نام برده بودند.^[۲۳]. با این حال سازمان سیا معتقد است که هیچ مدرکی تاکنون دال بر این ادعاها قابل اثبات نبوده‌است.^[۲۴]

این موضوع بلافاصله از سوی تعدادی از دانشجویان فعال در ماجرای اشغال سفارت آمریکا رد شد.

پس از آنکه پیتر پلز سخنگوی حزب سبز اتریش اعلام کرد که احمدی‌نژاد در ترور عبدالرحمان قاسملو دبیر کل حزب دموکرات کردستان ایران در وین نقش داشته‌است، سخنگوی وزارت کشور اتریش اعلام کرد که تحقیقاتی را دراین زمینه آغاز خواهد کرد.^[۲۵]^[۲۶] این موضوع توسط دو نفر از چهره‌های اطلاعاتی اصلاح طلب، سعید حجاریان و علی ربیعی (عضو شورای عالی امنیت ملی) تکذیب شد

حضور در جنگ

به نوشته تابناک وی در دوران جنگ ایران و عراق به عنوان داوطلب بسیج در قسمت‌های متعدد جبهه به ویژه مهندسی حضور پیدا کرد.^[۲۸]^{[نیازمند منبع]}

مسئولیت‌ها پس از اتمام جنگ

احمدی‌نژاد در دههٔ شصت خورشیدی، چهارسال سمت معاون و فرماندار ماکو و خوی در استان آذربایجان غربی و ۲ سال سمت مشاور استاندار کردستان را بر عهده داشت^[۱۰]. از سال ۱۳۷۲ تا ۱۳۷۶ در شرایطی که به عنوان مشاور فرهنگی وزیر فرهنگ و آموزش عالی فعالیت می‌کرد به عنوان اولین استاندار استان جدید التأسیس اردبیل منصوب شد. وی پس از پایان فعالیت در اردبیل، در سال ۱۳۷۷ کاندیدای نخستین دوره انتخابات شورای شهر تهران و در سال ۱۳۷۸ کاندیدای ششمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی از تهران بود که در هر دو انتخابات ناکام شد. وی همچنین متهم به دستکاری در نتیجه انتخابات از طرف شورای نگهبان است.^[۲۹]

دوران استانداری

احمدی‌نژاد در سال ۱۳۷۲ و در دولت دوم اکبر هاشمی رفسنجانی به سمت استانداری استان تازه تأسیس اردبیل بر گزیده شد و تا پایان کار دولت دوم رفسنجانی (سال ۱۳۷۶)این سمت را بر عهده داشت.^[۳۰] برخی اقدامات و دست آوردهای او در زمان استانداری به شرح زیر است:

راه‌اندازی تشکیلات اداری استان
انتخاب به عنوان استاندار نمونه کشور در سه سال متوالی
استانداری برتر در زمینه فعالیت عمرانی
بازسازی ۷۵۰۰ واحد مسکونی تخریب شده در جریان زلزله اردبیل در طول ۷ماه^[۱۰].

اقدامات احمدی‌نژاد در بازسازی سریع خانه‌های تخریب شده در زمان زلزله اردبیل در سال ۱۳۷۵ که هزار کشته به جای گذاشت، مورد تقدیر قرار گرفت. ولی در آرای انتخابات ریاست جمهوری در استان اردبیل او از میان هفت کاندیدای انتخاباتی رتبه ششم را به دست آورد، منتقدین او، این رأی را نشانه نارضایتی مردم اردبیل از استانداری او دانستند.^[۳۱] او همچنین از شاکیان روزنامه سلام بود.

او رییس ستاد انتخاباتی اکبر هاشمی رفسنجانی در انتخابات دوره ششم مجلس شورای اسلامی در منطقه نارمک بود.^[۳۲]

شهرداری تهران

نوشتار اصلی: عملکر د محمود احمدی‌نژاد در دوران شهرداری تهران

احمدی‌نژاد در ۱۳ اردیبهشت ۱۳۸۲ و به دنبال پیروزی فهرست آبادگران در انتخابات دوم شورای اسلامی شهر تهران به عنوان شهردار این شهر توسط این شورا انتخاب شد^[۱۰].

فهرستی از مسئولیت‌ها و سمت‌ها پیش از ریاست جمهوری

سپاه پاسداران انقلاب اسلامی
فرماندار ماکو
فرماندار خوی
مشاور استاندار کردستان
مشاور فرهنگی وزیر فرهنگ و آموزش عالی در سال ۱۳۷۲
استاندار استان اردبیل در سال‌های ۱۳۷۲ تا ۱۳۷۶
عضو هیات علمی دانشکده عمران دانشگاه علم و صنعت ایران از سال ۱۳۶۸ تا کنون
شهردار تهران از سال ۱۳۸۲ تا ۱۳۸۴
موسس و عضو انجمن تونل ایران
عضو انجمن مهندسین عمران ایران
مدیر مسوول روزنامه همشهری

انتخابات

احمدی‌نژاد در انتخابات دوره ششم ریاست جمهوری و دورهٔ دوم هاشمی رفسنجانی، زمانی که استاندار اردبیل بود از مسئولین ستاد تبلیغاتی هاشمی در تهران بود.^[۳۳]

وی پیش از شرکت در نهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری، در سال ۱۳۷۷ در انتخابات نخستین دوره انتخابات شورای شهر تهران شرکت کرد، اما رأی نیاورد. او در سال ۱۳۷۸ نیز، در ششمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی زیر عنوان «فهرست ۳۰ نفره ائتلاف خط امام و رهبری» در کنار هاشمی رفسنجانی، علی لاریجانی و غلامعلی حدادعادل در انتخابات شرکت کرد ولی شکست خورد.^[۳۴]

انتخابات ریاست جمهوری دوره نهم

وی در نهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران، با شعار انتخاباتی «می‌شود و می‌توانیم» وارد عرصه رقابت شد.

شعارها و برنامه‌ها برای انتخابات

از اهم برنامه‌ها و شعارهای انتخاباتی وی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

دولت کارآمد و عدالت‌گستر
عدم وجود حرکت سختگیرانه در مورد حجاب بانوان ایرانی
سلامت مدیران
مبارزه با فساد اداری
پیشگیری از بروز شکاف بین دولت و مردم
تشکیل «دولت اسلامی»
تثبیت و تقویت آرمان‌خواهی و برایت از ایده‌آلیسم
گفتمان خدمت به جای قدرت
علمی کردن مدیریت
کاهش نرخ تورم از طریق کاهش هزینه‌های دولت و کاهش نرخ سود بانکی
بسط توسعه سیاسی از طریق بالا بردن قدرت نقد و مشارکت مردم
اولویت دادن به تولید داخلی
حضور دولت در هر استان برای حل مشکلات بخشی
کاهش تصدی‌گری دولت
بالندگی فرهنگ از طریق تقویت هویت ملی و تاریخی و اسلامی ایران
ایجاد فضای آرمانی و آرمانخواهی در کشور برای مقابله با معضلات فرهنگی

گفتگوی بدون واسطه با مردم و کاستن از سفرهای غیرضروری خارجی و خودداری از همراه بردن خانواده و افراد غیرلازم در سفرهای خارجی، بخش‌هایی از وعده هائی بود که آقای احمدی‌نژاد قبل و بعد از انتخاب به ریاست جمهوری در این زمینه به مردم ایران داد.^[۳۵]

«دیده شدن پول نفت بر سر سفره‌های مردم» یکی از شعارهای انتخاباتی محمود احمدی‌نژاد بود.وی در اولین سخنرانی پس از پیروزی در انتخابات باز هم وعده دیده شدن پول نفت بر سر سفره مردم را اعلام کرد. وی گفت که صنعت نفت ایران در اختیار یک خانواده خاص است که در جریان انتخابات از آن به نفع خود سوئ استفاده کرده‌اند. او شفاف سازی صنعت نفت و گاز ایران و مبارزه با مافیا را از اهداف خود اعلام کرد:«فضای حاکم بر قراردادهای (نفتی) ما در زمینه تولید و صادرات روشن نیست. ما باید آن را شفاف سازیم.» ^[۳۶] او هیچگاه آنچه را که مافیای نفت می‌نامید روشن نساخت و در دوران ریاست جمهوری اش چندین قرار داد نفتی را در اختیار سپاه پاسداران قرار داد و اختیار فروش نفت را نیز بر خلاف قانون به بنیاد مستضعفان سپرد.^[۳۷] به گفتهٔ او، این در قالب طرح سهام عدالت عملی شده، و به زودی سود این سهام نیز، عاید ۲ دهک پایین جامعه، بازنشستگان و دیگر کسانی که مستحق دریافت این سهام بوده‌آند، می‌شود.^[۳۸]^[۳۹]^[۴۰]

دور اول و دور دوم

وی در دور اول با کسب ۱۹٪ آرا پس از اکبر هاشمی رفسنجانی(۲۱٪) یعنی با کسب ۵ میلیون و ۷۱۱ هزار و ۶۹۶ رأی یعنی ۵۰۰ هزار و ۲۴۱ رأی کمتر از اکبر هاشمی رفسنجانی نفر دوم شد، و به دور دوم انتخابات راه یافت. در دور دوم، با کسب ۱۷ میلیون و با فاصله ۷ میلیونی از هاشمی رفسنجانی توانست رییس جمهور ایران شود.

ریاست جمهوری

دور اول

آغاز ریاست جمهوری

احمدی‌نژاد در تاریخ ۲۵ مرداد ۱۳۸۴ متن کامل برنامهٔ دولت خود را اعلام کرد.^[۳۵] او دولت خود را «دولت مهرورزی» یا «دولت مهر» نامید.

گزینش وزرا

نوشتار اصلی: سوابق و تغییرات در کابینه محمود احمدی‌نژاد

احمدی‌نژاد در تاریخ ۲۳ مرداد ۱۳۸۴ کابینهٔ پیشنهادی خود را به مجلس معرفی کرد. یکی از شروط گزینش وزرا از سوی احمدی‌نژاد موافقت آنان با مفاد میثاق‌نامه‌ای تحت عنوان «میثاق‌نامهٔ دولت اسلامی» و امضای آن بود. بر خلاف بسیاری از پیشبینی‌ها مبنی بر انتخاب تمامی نامزدها از سوی مجلس شورای اسلامی، نمایندگان پس از تحقیق و بحث پیرامون وزیران پیشنهادی، در تاریخ ۲ شهریور ۱۳۸۴ چهار تن از آنان را فاقد صلاحیت احراز پست وزارت تشخیص داده و به بقیه رأی اعتماد دادند. آقایان اشعری، علی‌احمدی، هاشمی و سعیدلو که به ترتیب برای وزارتخانه‌های آموزش و پرورش، تعاون، رفاه و تأمین اجتماعی و نفت پیشنهاد داده شده بودند موفق به کسب رأی اعتماد از مجلس نشدند.

احمدی‌نژاد طبق قانون اساسی، سه ماه فرصت داشت تا افراد دیگری را به جای نامزدهای رد صلاحیت‌شده به مجلس پیشنهاد دهد.

وی دو وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و اطلاعات کابینهٔ نهم را ۸ روز پیش از پایان کار دولت نهم عزل کرد.^[۴۱]

**وزرای کابینه‌ی نخست احمدی‌نژاد**
ر.	وزیر	وزارت‌خانه	ر.	وزیر	وزارت‌خانه
۱	فرشیدی ← علی‌احمدی	آموزش‌وپرورش	۱۲	رحمتی ← بهبهانی	راه
۲	سلیمانی	ارتباطات	۱۳	کاظمی ← مصری	رفاه
۳	اژه‌ای (برکناری)	اطلاعات	۱۴	طهماسبی ← محرابیان	صنایع
۴	دانش جعفری ← حسینی	دارایی	۱۵	زاهدی	علوم
۵	متکی	امورخارجه	۱۶	صفارهرندی (برکناری)	ارشاد
۶	میرکاظمی	بازرگانی	۱۷	جهرمی	کار
۷	باقری‌لنکرانی	بهداشت	۱۸	پورمحمدی ← کردان ← محصولی	کشور
۸	اردکانی ← عباسی	تعاون	۱۹	سعیدی‌کیا	مسکن
۹	اسکندری	جهادکشاورزی	۲۰	وزیری ← نوذری	نفت
۱۰	کریمی راد ← الهام	دادگستری	۲۱	فتاح	نیرو
۱۱	محمدنجار	دفاع
معاون اول: پرویز داوودی ← رحیم‌مشایی

دور دوم

امضای حکم ریاست جمهوری

حکم ریاست جمهوری او در روز ۱۲ مرداد از سوی رهبر ایران امضا شد و او ۱۴ مرداد، در محل مجلس شورای اسلامی سوگند خورد. در این دو مراسم برای اولین بار ریس جمهور اسبق و نیز رییس مجلس خبرگان رهبری و دو تن از رقبای انتخاباتی او حضور نداشتند. محسن رضایی رقیب دیگر او هم اعلام کرد برای احترام به رهبری در مراسم شرکت می‌کند و هنوز به نتایج انتخابات معترض است و احمدی‌نژاد را تایید نمی‌کند.^[۴۲]

گزینش وزرا

نوشتار اصلی: جلسات بررسی رأی اعتماد کابینه دوم محمود احمدی‌نژاد

او برای نخستین بار در تاریخ جمهوری اسلامی ایران ۳ زن را برای تصدی مقام وزارت به مجلس معرفی کرد که فقط یکی از آنها (وزیر بهداشت) موفق به اخذ رای اعتماد شد. بررسی رأی اعتماد وزیران پیشنهادی کابینهٔ دوم وی، از روز یک‌شنبه ۸ شهریور ۱۳۸۸ در مجلس آغاز شد.^[۴۳]

وزیران کابینهٔ دوم **احمدی‌نژاد**
ر.	وزیر	وزارت‌خانه	ر.	وزیر	وزارت‌خانه
۱	حاجی بابایی	آموزش‌وپرورش		بهبهانی ← (برکناری) ← انحلال وزارت‌خانه	راه و ترابری
۲	تقی‌پور	ارتباطات		محصولی ← انحلال وزارت‌خانه	رفاه
۳	مصلحی	اطلاعات		محرابیان ← انحلال وزارت‌خانه	صنایع
۴	ش.حسینی	دارایی	۱۱	دانشجو	علوم
۵	متکی ← صالحی	امورخارجه	۱۲	م.حسینی	ارشاد
	غضنفری ← انحلال وزارت‌خانه	بازرگانی		شیخ‌الاسلامی ← انحلال وزارت‌خانه	کار
۶	وحید دستجردی	بهداشت	۱۳	محمدنجار	کشور
	عباسی ← انحلال وزارت‌خانه	تعاون		نیکزاد ← انحلال وزارت‌خانه	مسکن
۷	خلیلیان	جهادکشاورزی	۱۴	میرکاظمی ← (سرپرست:علی آبادی)	نفت
۸	بختیاری	دادگستری	۱۵	نامجو	نیرو
۹	وحیدی	دفاع	۱۶	(سرپرست:عباسی)	ورزش‌ و جوانان
۱۰	نیکزاد	راه و شهرسازی	۱۷	(سرپرست:شیخ‌الاسلامی)	تعاون،کار،رفاه‌اجتماعی
			۱۸	(سرپرست:غضنفری)	صنعت،معدن،تجارت
معاون اول: محمدرضا رحیمی

عملکرد ریاست جمهوری محمود احمدی‌نژاد

نوشتار اصلی: عملکرد ریاست جمهوری محمود احمدی‌نژاد

موافقان و مخالفان

رهبر ایران سید علی خامنه‌ای وی را به خاطر مقاومت در برابر فشارهای بین المللی برای متوقف ساختن برنامه اتمی ایران مورد تمجید قرارداده‌است. وی همچنین اعضای کابینه دولت او را به خاطر رد عقاید غربی، که بقول وی در دولت قبلی نفوذ کرده بود، ستود.^[۴۴]

یکی از موافقان وی فاطمه رجبی همسر غلامحسین الهام می‌باشد. وی با انتشار کتابی محمود احمدی‌نژاد را «معجزه هزاره سوم» نامید.^[۴۵]

میرحسین موسوی نخست‌وزیر پیشین ایران در انتقاد از عملکرد دولت احمدی‌نژاد گفته‌است که عملکرد این دولت آبروی ایرانیان را در جهان برده‌است. او در ادامه تصریح کرده که نباید کارهایی انجام شود که حیثیت کشور ایران در جهان خدشه دار شود.^[۴۶]

علی لاریجانی، نامه‌هائی در اعتراض به قانون شکنی‌های دولت به احمدی‌نژاد نوشت.

مهدی کروبی از دیگر منتقدان وی گفت: «احمدی‌نژاد را رئیس‌جمهور ایران نمی‌دانم.» کروبی «واکنش‌های خودجوش» مردم به نتیجه انتخابات را که به گفته مقامات دولت آقای احمدی‌نژاد به پیروزی او انجامیده‌است بیانگر «عدم مشروعیت این نتیجه» دانسته‌است.^[۴۷]

هوگو چاوز از حامیان احمدی‌نژاد گفت: «دنیا باید به پیروزی احمدی‌نژاد احترام بگذارد». رئیس جمهوری ونزوئلا، در یکی از نطق‌های هفتگی‌اش دز ۳۱ خرداد ۱۳۸۸ در رادیو و تلویزیون آن کشور، گفت: «برخی می‌خواهند با خدشه‌دار کردن پیروزی تمام‌عیار احمدی‌نژاد، دولت و انقلاب اسلامی را تضعیف کنند».^[۴۸]