انتفاد روزنامه کیهان از روحانی

روزنامه کیهان طبق معمول هر روزه سیاست تخریب اصلاح طلبان و نامزدهای منتسب به آنان را در پیش گرفته است.حالا بگذریم که هدفش از این اعمال که نمونه بارز تخریب چهره هست چیست و از کجا دستور میگیرد نکته مهم این است که این روزنامه و سردبیرش(که عنوان سردبیری به معنای عرفی و اصطلاحی که تا حدودی معنای یک فرد با معلومات را میرساند از ایشان زمین تا آسمان دور است) نقطه مقابلی در برابر ملت هست.

ملت ایران همیشه خواهان دولتی بودند که درد اصلی آنها را بفهمد و حل کند نه کسی تظاهر به مردمی بودن کرده و بجای حل مشکلاتشان بر دردشان افزوده و جالب تر آنکه به جای معذرت خواهی سیاست تخریب چهره هایی را برگزیند که مورد قبول عموم هستند و مشکلاتی را که قادر به حلشان نیستند را به آنان نسبت دهند.

تندروی در هیچ زمینه ای درست نیست.در سیاست هم تندروی غیر قابل قبول هست.نه اصلاح طلب تندرو میتواند راهگشای مشکلات باشد نه اصولگرای تندرو میتواند تکیه گاه مطمئنی برای مردم.متاسفانه این روزنامه بر خلاف ادعاها و شعارهایش سیاست تندروی را در پیش گرفته که بدون تفکر منطقی فقط در پی تخریب چهره هست.بر خلاف تاکید رهبر ایران که تخریب چهره را مضموم توصیف میکند این روزنامه و سردبیر محترمش به هیچ صراطی مستقیم نیست.

همین عوامل موجب شده که روزنامه کیهان در اذهان مردم همانند قطار ترمز بریده ای هست که هرچه را سر راه خود دیده و برخلاف میلش باشد را به شدت تخریب کند.ولی این قطار خوشبختانه یا متاسفانه در حال رسیدن به پایان راه فولادی خود که از قضا به یک دره عمیق ختم میشود هست با این توصیف که در صورت سقوط حتی لاشه اش هم پیدا نمیشود.

به نظر بنده حقیر علت ضدیت این روزنامه با جریان مردمی اصلاحات در این هست در فرهنگ اصولگرایی تندرو جایی برای جریان آزاد اطلاعت و به طور کلی آزادی نیست چیزی که اکنون شاهد آن هستیم و این در حالی هست در زمان اصلاحات و دولت خاتمی ،آزادی بیان و مطبوعات علیرغم کارشکنی ها روند خوبی را پشت سر گذاشت.

بی تردید و با عنایت به تاکید رهبر دولت خاتمی پخته ترین دولت انقلاب بوده هست